วันพฤหัสบดีที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2550

ภัยจากจอสี่เหลี่ยม

เมื่อ ๒ สัปดาห์ก่อน ได้ดูรายการ “จุดเปลี่ยน” ทางช่อง ๙ เขาเอาปัญหาเด็กติดทีวีมาให้ดู โอ้โห... ดูแล้วหนาว!!!

เขามีสถิติและความเชื่อผิดๆ ของพ่อแม่เกี่ยวกับทีวี บอกว่าเด็กๆ ดูทีวีกันเฉลี่ยวันละประมาณ ๔ ชั่วโมง (มีบางคนที่ดูเยอะๆ ถึง ๗-๘ ชั่วโมงด้วยซ้ำ) ประมาณว่ากลับจากโรงเรียนก็ดูทีวี พ่อแม่บอกว่าปล่อยให้เด็กดูทีวี เพื่อที่พ่อแม่จะได้มีเวลาไปทำอะไรๆ อย่างอื่น เช่น ทำงาน ไม่ต้องคอยเฝ้า ใช้ทีวีเป็นพี่เลี้ยงเด็ก แถมพ่อแม่บางคนคิดว่า ลูกดูทีวีจะช่วยพัฒนาทักษะต่างๆ เช่น เด็กเล็กๆ ดูทีวี จะได้รู้จักพูดได้เยอะๆ ฯลฯ

แล้วเขาก็ให้เรารู้จักเด็กที่ติดทีวีอย่างหนัก ชื่อน้องโอเว่นอายุประมาณ ๕ ขวบ อยู่กับอาม่าที่ต้องทำงานทั้งวัน ก็เลยเปิดทีวีให้น้องโอเว่นดู น้องจะได้ไม่กวนเวลาทำงาน ปรากฏว่าน้องโอเว่นติดทีวีอย่างหนัก ขนาดเวลาปิดทีวีปุ๊บ น้องร้องไห้ลงไปดิ้นที่พื้น เขาไปคุยกับครูของน้องโอเว่นที่โรงเรียน พาน้องโอเว่นไปหาหมอเพื่อตรวจสุขภาพและพัฒนาการ

พบว่ามีพัฒนาการโดยรวมช้ากว่าเด็กวัยเดียวกัน การพูด ก็เพิ่งพูดได้แค่เป็นคำๆ ไม่ชอบปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น (เวลาไปโรงเรียนก็จะไปเล่นคนเดียว ไม่ชอบเล่นกับเพื่อน) มีปัญหาในการควบคุมอารมณ์ โวยวาย ร้องไห้รุนแรง (โดยเฉพาะเวลาปิดทีวี)

วิธีการที่หมอแนะนำให้แก้ไข (ก่อนจะสายเกินไป) ก็คือ จำกัดการดูทีวี ให้อาม่าพูดคุยกับน้องโอเว่นมากขึ้น เล่นกับน้อง ใช้เวลาด้วยกันมากขึ้น สอนอ่านเขียนหนังสือ เวลาผ่านไป ๒ เดือน น้องโอเว่นหายก็ติดทีวีได้ แต่ก็ยังคงต้องใช้เวลาอีกเพื่อไล่ให้ทันเพื่อนๆ ในด้านพัฒนาการต่างๆ ทางสังคม โชคดีที่น้องโอเว่นได้รับการรักษาก่อน ถ้าปล่อยไว้ก็ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงต่อไป

นี่แค่การดูทีวีเฉยๆ นะ ดูแต่รายการที่คนทั่วไปคิดว่าไม่มีพิษมีภัย อย่างการ์ตูน โฆษณาต่างๆ ยังไม่ได้มีเนื้อหาพะเรทติ้งที่สุ่มเสี่ยงอะไรเลย ยังก่อผลร้ายขนาดนี้ แต่พวกที่ทำรายการทีวีไม่สร้างสรรค์ก็ยังออกมาเถียงคอเป็นเอ็นว่า รายการทีวีไม่ได้ชี้นำ ไม่ได้สร้างปัญหาให้สังคมซะหน่อย

รายการเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว เป็นตอนต่อเนื่อง เกี่ยวกับเด็กติดเกม เราไม่ได้ดู แต่คิดว่าน่าจะอันตรายพอกัน (หรือจะมากกว่า? เพราะเคยได้ยินข่าวเด็กติดเกม เล่นต่อเนื่องไม่หยุดจนตายที่ต่างประเทศ) อยากให้คนเป็นพ่อเป็นแม่ได้ดูรายการนี้เยอะๆ เวลจะเปิดการ์ตูนให้ลูกดู จะซื้อเกมให้ลูกเล่น ได้ตระหนักถึงพิษภัยแบบนี้ จะได้ยับยั้งชั่งใจกันบ้าง

7 ความคิดเห็น:

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ตอนเด็กเล็กๆก็ติดทีวี โตมาหน่อยก็ติดเกม อีกนิดนึงก็ติดหญิง เป็นผู้ใหญ่ก็ติดพนันบอล ติดหนี้ติดสิน มีบาปติดตัว เฮ้อ ... นี่เป็นผลมาจากดูทีวีตอนเด็กนะเนี่ย

(ฮา หรือ ไม่ฮา ดีหว่า?)

nitbert กล่าวว่า...

ฮาไม่ออก ฮือๆ แทนได้ไหมอ่ะ? :~(
เฮ้ออออ....

รีอัน ชอน กล่าวว่า...

ที่เล่นต่อเนื่องจนตายไปน่ะ ผู้ใหญ่แล้วนะไม่ใช่เด็ก ..ที่นี่ปัญหาที่น่ากลัวว่าเด็กติดเกม คือผู้ใหญ่ติดเกมมากกว่าอ่ะ..

คือถ้าเป็นเด็กนี่ยังสามารถจัดการอะไรกับเขาได้
เหมือนอย่างกรณีเด็กติดทีวี น้องโอเว่นคนนี้ เรายังแก้ไขเขาได้
แต่ผู้ใหญ่ติดนี่ เราทำอะไรเขาไม่ได้จริงๆนะ นอกจากมโนสำนึกตัวเอง (อันซึ่งโดนเกมมันขยี้ไปหมดแล้ว)

อีกอย่าง ผลจากการที่ผู้ใหญ่ มีเยอะมากที่เป็นพ่อ เล่นเกมส์ในบ้าน
แม่ว่ายังไงก็ไม่เลิก พ่อติดเกมส์ แม่ไม่ว่าง ลูกมีพฤติกรรมพึลึกด้วยแหละ (ใช้อารมณ์ ภาษาหยาบสุดกู่ รุนแรงใช้กำลังกับเพื่อน) ทางรายการแอบเอากล้องวงจรปิดไปติดในบ้าน
หลังจากแจ้งเตือนพ่อว่าให้หยุด ก็ยังปรากฎว่าพ่อยังแอบเล่นอยู่ - แต่ในที่สุด โชคดีว่าแก้ไขนิสัยเด็กได้ (อันนี้เป็นประเด็นหลักของรายการ- ไม่ใช่ไปแก้ไขพ่อ)

ิอ้อ อีกอัน ที่เราเห็นคือเด็กถูกควบคุมเวลาดูทีวี กับเวลาใช้คอมพ์ แต่ไม่มีใครสามารถควบคุมคุณพ่อได้
ส่วนใหญ่เ็ป็นคุณพ่อนี่แหละ ติดจอทีวี ..เฮ้อ เซ็งเนาะ

nitbert กล่าวว่า...

ผู้ใหญ่แถวๆ นี้ก็ติดคอมพ์นะ งานการไม่ค่อยทำ เอาแต่บล็อกๆๆ มโนสำนึกโดนขยี้ไปหมดแล้วเหมือนกัน -_-"

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ฮาไม่ออก ฮือๆ แทนได้ไหมอ่ะ? :~(
เฮ้ออออ....

nitbert กล่าวว่า...

คุณ mymoney ที่บอกว่าผู้ใหญ่แถวๆ นี้ หมายถึงเจ้าของบล็อกนี้นะคะ ไม่ได้เจตนาจะพาดพิงผู้อื่นแต่อย่างใด :P

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

แซวเล่นนะค้าบ อย่าซีเรียส...หุ หุ

สัญญาอนุญาตครีเอทีฟคอมมอนส์